بیستون کنده شد و عشق به جایی نرسید...

دیگر از تیشه ی فرهاد بدم میاید!

......................................................................................................................................

دلتنگ کودکیم!
یادش بخیر
قهر میکردیم تا قیامت
و لحظه ای بعد قیامت میشد!

..........................................................................................................................................

در گذرگاه زمان بی دست و پا بودن خطاست
توپ چون بی دست و پاست
از این و اون پا میخورد

.........................................................................................................................................

زندگی تمامش خطای دید است
من تورا میبینم وتو...
مرا نمیبینی!

.............................................................................................................................................

جریان چیست؟
هیچگاه پیدا نمیشود جسد آنانی که ادعا دارند
برایمان میمیرند!

................................................................................................................................................

این روزها غم برای خوردن زیاد دارم
تو دیگر برایم لقمه نگیر...

................................................................................................................................................

آرزوی قشنگی است کنار ردپای تو
ردپا داشتن
بر دشت سپید پوشیده شده از برف
اما هنوز
نه برف آمده و نه تو!

.....................................................................................................................................................

وقتی پایان داستان
دستان مهربان تو نباشد
بگذار قصه گو هر طور که می خواهد
داستان را ادامه دهد...

.....................................................................................................................................................

درست متر کن !
آدم ها هم قد خودشان اند
نه هم قد تصورات تو....

.....................................................................................................................................................

روحم می خواهد برود یک گوشه بنشیند
پشتش را بکند به دنیا
پاهایش را بغل کند و بلند بلند بگوید:
من دیگر بازی نمیکنم!

........................................................................................................................................................

مثل آن است که شاهرگ احساسم را زده باشی
بند نمیاید دوست داشتنت...

...........................................................................................................................................................

هزاران هزار بار خیالت را پی نخود سیاه فرستادم!
باز هم...
چه رویی دارد!

..........................................................................................................................................................

دل بسته ام به پاییز
شاید دوباره سر مهر بیایی...